Salvador, Arembepe, Chapada Diamantina Milli parkını gezdikten sonra Rio de Janeiro’ya 3 saat uzaklıkta bulunan Bacaxa’daki Gino’nun çiftliğindeyim. Bu çiftlik, Latin Amerika yolculuğumda gönüllü olarak çalıştığım 3. çiftlik.
Hindistan cevizi ağaçlarının gölgelediği çiftlik, şu ana kadar kaldığım çiftlikler içinde en lüks olanı diyebilirim. Hindistan cevizi ağaçları bulutlara değerken, ördekler gölette keyif yaparken, kuşlar bir daldan diğerine şarkılar söyleyerek konarken, küçük yüzme havuzunun kenarında keyifle hindistan cevizi suyumu yudumlarken kitabıma dalıp gidiyorum.
Sadece 3 sayfa okuyabiliyorum sonra yorgun bedenim uykuya dalıyor.Ofis ortamında, 9/6, bilgisayar başında çalışmaya alışmış bedenimi doğa kanunlari ile 2 yıldır terbiye etmeye çalışıyorum ama yılların hımbıllığını öyle kolayca silmek mümkün değil. Daha göreceklerim var!
Rio de Janeiro’ ya yaz gelirken yangın tehlikesi de yaklaşıyor. Çiftçiler, önlemlerini kendileri almak durumunda. Yangın riski yüksek olduğu ve sıkça yaşandığı için de devlete ait itfaiye ekipleri her yangına yetişecek güçte değilmiş. Brezilya’da bulunduğum 2 ay içinde 2 büyük yangın gördüm.
2 İngiliz ve 1 Alman gönüllü ile Gino’nun çiftliğinde yangın yolu hazırlamak için çalışıyorum. Sabah saat 7’de kazma sallamaya başlıyoruz, ta ki saatler 11’i gösterene kadar. Kaz babam kaz. İtinayla yangın yolu açılır.
Bilgisayar klavyesinde dans edercesine dolaşan ellerim, kazma tutmaktan dolayı ilk gün su toplayarak alarm verdi ama mücadeleye devam. Nur topu gibi nasırlarım var artık!
Osmanlı zamanında güçlü ellere sahip olabilmek için insanlar mermer tokatlarmış ya ben de kazma sallıyorum. Yaklaşanı tokatlarım! 🙂
Çiftlikte bir diğer sorumluluğum da ahçılık. Şimdilerde Brezilya sofralarını Türk yemekleri süslüyor. Kuru fasulye-pilav, patlıcan ezme derken kabak tatlısına kadar ağızları sulandıran Türk yemekleri sergiliyorum.
Ah be bi rakımız eksik! Diğer gönüllüler güzel Türk yemeklerini görünce Türkiye’yi ziyaret etmeye karar verdiler. Turizm elçiliği de yapıyorum canım ülkem için 🙂
Zaman öyle hızlı akıyor ki.. Latin Amerika yolculuğuma başlayalı 2 ay oldu. 29 Ekim’de Paraguay’a gidiyorum. Brezilya’daki son haftalar…